نقش واکسن ها درپیشگیری بیماری ها و سلامت جامعه
پیشگیری ارزشمند است 
لویی پاستور
لویی پاستور در خانواده یک گروهبان مستعفی ِ ارتش شکست خورده ناپلئون بنام ژان ژوزف پاستور به‌دنیا آمد. جد او به‌شغل دباغی مشغول بود، لوئی پس از گذراندن دو سال تحصیل در دوره دبستان به‌عنوان شاگرد روزانه وارد کولژآربوا شد. او دانش‌آموزی متوسط ِ خوب بااستعدادی چشم‌گیر در رشته هنر شناخته می‌شد.
در سال ۱۸۴۳ برای بار دوم در آزمون ورودی مدرسه عالی فرانسه شرکت و پس از اتمام تحصیلات، در سن ۲۶ سالگی (۱۸۴۸) به سمت ِ استاد در رشته شیمی دانشگاه استراسبورگ پذیرفته شد. لویی پاستور با تهیه و نوشتن رساله‌هایی درباره فیزیک و شیمی درجه دکترای ِ خود را گرفت. وی در این زمان با نوشتن نامه‌ای به‌رئیس دانشگاه استراسبورگ و کسب ِ موافقت وی، در روز (۲۹ مه ۱۸۴۹) با دختر ۲۲ ساله وی ازدواج می‌نماید. لویی پاستور در این هنگام ۲۶ سال داشت. همسر جوان لویی پاستور، با حمایت از فعالیت‌های علمی شوهرش، مسؤلیت کارهای اداری و دفتری را نیز به‌عهده می‌گیرد.
لویی از ۱۷سالگی تا ۲۰سالگی را با تدریس خصوصی و مطالعه کتب علمی گذراند تا سرانجام رئیس دانشکده شهرشان او و پدرش را متقاعد کرد، توانایی های لویی بیشتر از آن است که به تدریس و تکرار مکررات در دانشکده ای کوچک مشغول شود.
پاستور ۲۰ساله راهی پاریس شد تا در مرکز علمی خاص دانشجویان برجسته در رشته شیمی تحصیلات خود را ادامه دهد! با ورودش به دنیای شیمی بود که استعدادهای او بسیار بهتر از گذشته به سایرین نشان داده شد و زمانی که برای ارائه تحقیق پایان تحصیل، کار برروی کریستال نمک را شروع کرد بسیاری از شیمیدانان هم عصرش این کار را بی فایده دانستند . اما مدتی نگذشت که موفقیتش در این عرصه برای او شهرت و رتبه خاصی در محافل علمی به ارمغان آورد.
............................. ۵سال استاد شیمی دانشگاه باشد که این حرفه نه تنها از نظر علمی و
اقتصادی برای او ارزشمند بود بلکه دریچه ای برای ازدواجی موفق با دختر رئیس دانشگاه را پیش روی او گشود. لویی ۲۷ساله بود که زندگی مشترکش را شروع کرد.
لویی ۳۲ساله با پیشنهاد پدر یکی از دانشجویانش ناخواسته از دنیای شیمی واردعرصه میکروب شناسی و ایمنی شناسی شد و باتوجه به علاقه زیادی که در رفع مشکلات مردم داشت به کمک دست اندرکاران صنایع و کارخانجات رفت تا مشکلات آنها را حل کند و پذیرش او اولین قدم در راه شیوه جدید پاستوریزاسیون و امنیت در نوشیدن شیر، آب، آبمیوه و… شد.
اما سختکوشی دانشمند جوان پایان ناپذیر بود. چندی بعد از او خواستند تا در زمینه مسائل کشاورزی و حل مشکلات و بیماری ها در زمینه کرم ابریشم و پیله آن دست اندرکاران را یاری دهد.
اوج کار و فعالیت پاستور در حل بیماری هاری، سیاه زخم و مهمتر از همه واکسیناسیون و شیوه آن بروز کرد و جان بسیاری را حفظ کرده و خواهدکرد.
و تا پایان عمر بیشترین ساعات زندگی خود را در آزمایشگاه سپری کرد و آن جا را مکانی مقدس می دانست. پاستور برخلاف موفقیت های بیشمارش در مسائل علمی، زندگی دردآور و پررنجی داشت و هرچند در تمام دوران زندگی از وجود همسری مهربان و فداکار بهره مند بود اما ۳دختر از ۴دخترش را بخاطر ابتلا به بیماری در دوران کودکی از دست داد. خود او نیز در اثر کار و فعالیت شبانه روزی به علت خونریزی و سکته مغزی در حالیکه برروی بیماری هاری تحقیق می کرد از ناحیه چپ بدن مشکل حرکتی پیدا کرد و فلج شد. او در تمام زندگی ساده زیست و متواضع بود و در زمینه مسائل اعتقادی بسیار محکم عمل می کرد و موضوعات علمی را جدای از مسائل مذهبی و اعتقادی نمی دانست و از آنها به عنوان ابزاری برای پی بردن به راز شگفت انگیز خلقت یاد می کرد و می گفت برای موفقیت در عرصه مسائل علمی باید همچون مسائل مذهبی در روح خود جایگاهی برای پذیرش آن قراردهیم و شاید همین دیدگاه بود که باعث می شد در مقابل مخالفت مخالفین صبورانه عمل کند و هیچگاه منتظر تشویق، تمجید و یا منافع مادی نباشد و سرانجام در لحظه مرگ در حالیکه در یک دستش دست همسرخود و در دست دیگر صلیبی که نشانگر اعتقادات عمیقش بود را می فشرد جان را به جان آفرین تسلیم و حاصل تلاشهایش را به دنیا هدیه کرد.
..................... زندگینامه کامل دانشمند پاستور را از طریق اینتر نت کامل مطالعه کنید
برای اولین بار در سال 1796 ادوارد جنر درجهت واکسیناسیون اصولی برعلیه آبله فعالیت کرد . گرچه وی اولین کسی بود که مفید ترین واکنش متقابل را شناسایی کرد وان را بکاربرد اما تصوری از جزئیات اصول ایمونولوژی امروزی نداشت . درواقع یک قرن کامل گذشت تا پاستور ماراقادر کرد تا به درک واکسیناسیون نزدیک شویم او نه تنها منشا بیماریهای عفونی را کشف کرد بلکه ثابت کرد که محافظت در مقابل آنها از طریق تزریف میکروب های ضعیف شده که ایجاد بیماری خفیفی می کنند ، امکان پذیر است . نتیجه این کار یک ایمنی فعال – قابل اعتماد و طولانی خواهد بود .
بااین وجود قدم قطعی در ایمن سازی انسان در سال 1885 برداشته شد زمانی که پاستور در برخورد با ژوف مایستر جوان که توسط سگی به شدت گاز گرفته شده بود برای درمان بعدا زتماس ( برای اولین بار درتاریخ ) از واکسنی که در نخاع خرگوش کشت داده بود و تاثیر مثبت آن در سگ ها قبلا به اثبات رسیده بود استفاده کرد .
درسال 1986 رایت اولین واکسن کشته شده برعلیه تیفوئید رادرانسان به کار برد درسال 1915 ویدال استفاده از یک واکسن سه سه گانه را که شامل باسیل ابرت و پارایتفوئید AوBپیشنهاد کرد .
درسال 1884 کخ ویبریوکلرا ( باسیل وبا ) راکشف کرد و درسال 1892 فران وبه دنبال او هافکین تلاش کردند تا ایمن سازی را باباسیل زنده انجام دهند .
اولین نتایج واکسیناسیون سیاه سرفه در سال 1923 توسط مادسون گزارش شد پس از وی رامون- توکسوئید دیفتری و به دنبال آن توکسوئید کزاز را کشف کرد . همزمان با این دو کالمت و گرین واکسن سل را کشف کردند
برای اولین بارد رسال 1937 استفاده از واکسن انفولزا همزمان با واکسن تب زرد گزارش شد بعد از آن واکسن های دیگری ساخته شد ولی تنها درسال 1939 بودکه اندرشن ، ولرو به امید پید اکردن روش پیشگیری ضد ویروسی برای اولین بار ویروس را برروی سلولهای میمون یا انسان کشت .
سال شمار تاریخ کشف واکسن های مورد استفاده انسان
اولین کشفیات
1721 واریوسیون در بریتانیای کبیر انجام شد
1798 انشار کتاب جنر
1885 کشف واکسن هاری توسط پاستور و درمان بعد از تماس توسط ژوزف مایسنر
واکسن میکروبی
1892 واکسن وبا توسط هافکین
1986 واکسن حصبه توسط رایت
1913 ایمن سازی علیه دیفتری – توکسن ، توکسوئید توسط بهرینگ
1921 واکسن سل توسط کالمت و گرین
1923 توکسوئید دیفتری توسط رامسون و گلنی
1923 واکسن سیاه سرفه توسط مادسون
1927 توکسوئید کزاز توسط رامسون و زولر
1923 واکسن تب زرد توسط سلارد و لیگرت
واکسن های ویروسی که قبل از تکامل تکنیک های کشت بافتی کشت شدند
1932واکسن 175 تب زرد توسط تیلر ( اولین واکسنی درمحیط تخم جوجه جنینی تهیه شد )
1937 اولین واکسن غیر فعال آنفلونزا توسط سالک
1949 واکسن اوریون توسط اسمورودنیستیو ( واکسن زنده ضعیف شده )
واکسن های ویروسی کشف شده بعد از تکامل تکنیک های کشت بافتی
1949 وکسن بافتی ویروس فلج اطفال ( پولیو میلیت ) ( ادرس – را بینز وولر)
1954 واکسن غیر فعال فلج اطفال توسط سالک
1957 واکسن زنده ضعیف شده خوراکی فلج اطفال توسط سابین
1960 واکسن های سرخک
اول ادمونستون B (اندرسن ) سپس شوارتز
1962 واکسن سرخجه ( ولر ، نوا و پارکمن )
1966 واکسن اوریون ( ویبل یویناخ هیلمن و بعد تاکاهاشی )
1967 واکسن هار ی که برروی سلون های دیپلوئید انسانی کشت داده شد ( ویکتوز )
1972 واکسن آبله مرغان ( تاکاهشی )
1967 اولین واکسیناسیون برعلیه هپاتیت B (مویاس و سپس هیلمن )
واکسن های پلی ساکاریدی
1968 واکسن مننگوکک С (گوتشلیخ )
1971 واکسن مننگوککА (گوتشلیخ )
1978 واکسن علیه عفونت پنوموککی
1980 واکسن علیه هموفیلوس آنفلونزا تیپ Ь
1982 واکسن حصبه پلی ساکارید iV
واکسن سه گانه ( کزار – دیفتری – سیاسرفه ) D.P.T
کزاز Tetanus
دیفتری diphteria
سیاه سرفه Pertusis
ب- ث – ژ bacillus Calmat and green
فلج اطفال polio
هپاتیت ب hepatitis
سرخک measles
سرخجهMumps